برابر با اصل
یاللعجب...!!! چند روز پیش برای تصدیق فتوکپی یک برگ اجاره نامه به یکی از مجتمع های قضایی رفتم. اجاره نامه متعلق به یکی از موکلین بود، اما چون مربوط به پرونده ی محوله به من نبود مجبور بودم برای تصدیق آن، به واحد برابر با اصل بروم. اما وقتی فتوکپی و اصل اجاره نامه را به مسئول مربوطه دادم ، یکی دیگر از تجربیات عجیب و غریب من در حرفه ی وکالت رقم خورد. ماجرا از این قرار بود که مسئول تصدیق اوراق برای اینکه فتوکپی را برابر با اصل کند، آدرس مندرج در اجاره نامه را مورد «بررسی و مداقه»(؟) قرار می داد! ایشان مدعی بودند که فقط صلاحیت تصدیق مدارکی را دارند که در حوزه ی مجتمع قضایی آنها تنظیم شده باشد! جالب اینکه مدیر دفتر کل نیز از کارمند خود حمایت و بر این نظر و قانونی بودن آن اصرار داشتند. البته این بار بخت با من همراه بود . چون اجاره نامه ی موکل در همان حوزه قضایی تنظیم شده بود، وگرنه تصور بفرمایید چطور میشد آقایان را قانع کرد. هرچند که اقناعی معمولاً در کار نیست. و وکلای جوان همیشه محکوم به بی تجربه گی و بی سوادی هستند. البته بر این اتهام شکایتی نیست، که از قدیم گفته اند پشت سر بزرگان حرف و حدیث بسیار است. تاسف از آنجاست که بعضاً سواد وکیل در ترازوی کسانی توزین میشود که .... باقی را خودتان حدس بزنید.