منع دادرس از اظهار نظر قبل از صدور حکم

                                    پیش داوری…….!

چند روز پیش برای ثبت داخواست یکی از مراجعین با خواسته ی ابطال شناسنامه و الزام اداره ثبت احوال به صدور شناسنامه با تاریخ تولد جدید به یکی از مجتمع های قضایی مراجعه کردم. بعد از اینکه کار های مقدماتی من جمله ابطال تمبر، کپی، برابر با اصل و … را انجام دادم  و ارجاع دادخواست را با زحمت فراوان ( یک صبح تا ظهر) گرفتم، برای ثبت دادخواستم به دفتر شعبه ی مرجوع الیه رفتم .

مدیر دفتر بعد از اینکه تمام اوراق پرونده ام را وارسی کرد، برگه ی دادخواست را تا زد و پشت برگه با خط درشت نوشت «دادخواست تکمیل است»

تشکر کردم و برای گرفتن دستور تعیین وقت رسیدگی از رئیس شعبه در داخل سالن به راه افتادم.

 تابلو شعب را یکی یکی از زیر نظر گذراندم تا شعبه ی مربوطه را پیدا کردم.

به خاطر اینکه مزاحم جلسه ی محاکمه نشده باشم ، نیم ساعتی را پشت در منتظر ایستادم. بعد از ختم جلسه ، اجازه گرفتم و داخل شدم. دادخواستم را روی میز رئیس گذاشتم و  مختصری از خواسته ی دعوی به عرض  رساندم.

 رئیس شعبه بعد از اینکه تمام اوراق پرونده را بازبینی کرد ، رو به من کرده و گفت:

« آقای وکیل! من این خواسته ی شما را نمیپذیرم. اگر میخواهید که بی جهت سه چهار ماه معطل نشوید دادخواستتان را مطرح نکنید!»

با تعجب پرسیدم : چرا جناب رئیس!؟

رئیس پاسخ داد: «غیر ممکن است که در تهران در سال۵۲ فرزندی متولد شده باشد و پدر و مادر وی که با سواد هم هستند برای او شناسنامه نگرفته و بجای آن شناسنامه ی فرزند دیگرشان را که دو سال قبل از تولد این فرزندشان فوت نموده اختصاص بدهند.»

با خونسردی گفتم: فرضش که محال نیست. در ثانی ما که در آن زمان نبوده ایم ، تا اظهار نظر کنیم.

 رئیس گفت:« به هر جهت من تصمیم نهایی خودم را همین الآن به شما گفتم تا بدون جهت چند ماه معطل نشوید. »

گفتم: دادخواست ارجاع شده است . دادگاه با تکلیف رسیدگی مواجه است.

رئیس گفت:« رسیدگی میکنیم اما نتیجه معلوم است!»

 اینبار سماجت بیشتری به حرفهایم دادم و گفتم:  اما شهود و مطلین قضیه ، طی استشهادی،  مراتب  صحت عرایض را   گواهی نموده اند.

رئیس در حالی که داشت دستور تعیین وقت رسیدگی را صادر میکرد نگاهی به من انداخت و ابروهایش را بالا برد..! و دیگر چیزی نگفت.

وقتی از مجتمع قضایی بیرون می آمدم به یاد حرفهای دکتر عظیمی در دانشکده ، سر کلاس ادله ی اثبات دعوی افتادم که میگفت:

«دادرس نباید قبل از صدور حکم نظرش را در مورد نتیجه ی دعوی بصورت صریح یا ضمنی بگوید»